Badanie rozpoczęte w 1938 roku, obejmowało dwie bardzo różne grupy: studentów Harvardu oraz chłopców z robotniczych dzielnic Bostonu. Z czasem włączono w nie także ich partnerów i dzieci, co sprawiło, że dziś mamy do dyspozycji unikatową, trwającą ponad 80 lat bazę danych o tym, jak ludzie się starzeją, rozwijają, kochają, chorują i dojrzewają.
Badacze regularnie przeprowadzali wywiady, testy zdrowotne i psychologiczne, pytali o satysfakcję z życia, przyjaźnie, małżeństwa, samotność, sukcesy i porażki. I choć śledzono setki zmiennych, jedna powracała z niepodważalną siłą: osoby, które w dorosłości miały bliskie, wspierające relacje – z partnerami, rodziną, przyjaciółmi czy społecznością – były zdrowsze, żyły dłużej, miały większą odporność psychiczną i poczucie sensu. Co więcej, te relacje nie musiały być idealne – ważne było poczucie, że w trudnej chwili można liczyć na drugiego człowieka. Samotność natomiast okazywała się dramatycznie szkodliwa – fizjologicznie równie niebezpieczna jak palenie papierosów, psychicznie zaś prowadziła do depresji, chorób serca, pogorszenia pamięci, a w skrajnych przypadkach – przedwczesnej śmierci.
To przesłanie – że dobre życie buduje się na dobrych relacjach – ma szczególne znaczenie w instytucjach takich jak uniwersytety. Bo uniwersytet to nie tylko miejsce przekazywania wiedzy czy zdobywania tytułów. To także – a może przede wszystkim – przestrzeń społeczna. Miejsce, gdzie spotykamy innych, budujemy więzi, stajemy się częścią wspólnoty.
Dlatego Uniwersytet Łódzki, nasza uczelnia, świadomie podejmuje działania, które służą budowaniu środowiska otwartego, bezpiecznego i wspierającego. Głęboka potrzeba przynależności, widzialności i bycia uznanym za wartościowego człowieka to nie jest dodatek do procesu edukacyjnego – to jego fundament. Każdy człowiek – niezależnie od orientacji psychoseksualnej, tożsamości płciowej, koloru skóry, pochodzenia czy wyznania – potrzebuje tego samego: być widzianym, wysłuchanym i przyjętym takim, jakim jest.
Wierzymy, że to, jak traktujemy siebie nawzajem, ma bezpośredni wpływ na to, jak uczymy się, pracujemy i żyjemy.
Tekst: dr hab. Katarzyna de Lazari-Radek, prof. UŁ
Pride Month to czas celebracji różnorodności, ale także przypomnienie o odpowiedzialności, którą jako społeczność akademicka ponosimy – by tworzyć uniwersytet, w którym każda osoba – studentka, student, doktorant, doktorantka, pracowniczka i pracownik – czuje się dostrzeżona, wspierana i równa.
Każda osoba w naszej społeczności jest ważna. Razem budujemy miejsce, w którym różnice nie dzielą, a wzbogacają.
Oceniajmy, ale tylko prace zaliczeniowe, otwierajmy umysły, ale nie tylko na wiedzę, szanujmy innych, ale bez „ale”!
Proud member of #UniLodzteam